Jedynie słuszny nadal pikuje w sondażach!

Kolejne nawarstwiające się sondaże wyborcze pokazują dalsze pikowanie jedynie słusznego kandydata. Jego największy protagonista zmniejsza dystans – 17% pomiędzy panami dzisiaj to już naprawdę niewiele, za chwilę zejdziemy do „przewagi” jednocyfrowej, co samo w sobie będzie olbrzymim sukcesem.

Pozostali kandydaci się sondażowo nie liczą, ale cieszy zauważalny wzrost poparcia dla pana Kukiza i stabilizacja dla pani Ogórek, ale o ile w przypadku tego pierwszego można mówić o sukcesie, to ta pani nie robi nawet poziomu standardowo bronionego przez jej partię nawet w okresie największego braku poparcia (poziom 10%). Kandydat ludowców się sondażowo nie liczy, jak również nie liczą się pozostałe osoby – nawet często nie uwzględniane w sondażach, co samo w sobie jest skandalem.

Jednakże dotychczasowe sondaże, to była tak naprawdę rozgrywka wstępna, w trakcie której kandydaci byli jeszcze w szatni. Dopiero po zarejestrowaniu kandydatów – będzie się realnie kształtować poparcie, rozkładające się na faktycznie biorących udział w wyborze. W zależności od tego jak ukształtuje się pierwszy poważny i dobrze zrobiony sondaż w tych warunkach, będziemy wiedzieli w którą stronę będą kształtowały się główne trendy z poparciem.

W ten oto sposób mainstream zrobi swoje w wielkiej części, eliminując tych, którzy nie spotkali się z poparciem społecznym, ponieważ nie było o nich publicznie wiadomo, jak również nie mieli możliwości zebrać głosów z poparciem, ze względu na brak realnego aparatu poparcia. To pierwszy etap w długiej drodze, w której nadchodzący etap jest decydujący dla całego procesu, albowiem to właśnie teraz będzie się dokonywało wskazywanie kandydata w tych wyborach ze wskazaniem.

Z punktu widzenia państwa, prawdopodobnie najciekawszą konfiguracją byłoby wejście do II-giej tury panów Kukiza i Dudy, trzeba bowiem pamiętać, że wedle scenariusza mainstreamowego, to właśnie bój o drugą pozycję jest ważniejszy. Bajki o jednej turze to już dawno czysta fikcja, w tej chwili wszystko co mogą zrobić, to na tyle wzmocnić trzeciego „społecznego” kandydata, żeby osłabić Dudę, a potem przechwycić poparcie. Społeczeństwo może jednak te plany pokrzyżować, po prostu nie głosując tak jak chce mainstream medialny. Trzeba do tego rzeczywistego wsparcia dla fenomenu kulturowego jakim okazał się po raz kolejny pan Paweł Kukiz, tym razem w roli polityka-społecznika.

Pikowanie wyniku jedynie słusznego kandydata mysi być powodem do „frasowania się’  samego kandydata, jak również problemów i komplikacji na linii sztab wyborczy – oficjalna retoryka jest jednoznaczna, nadal sukces – wiatr w „żagle” kilkunastu specjalnych autobusów, spędy dzieci na spotkania, ponieważ ludność nie przychodzi, pan jedynie słuszny nie cieszy się bowiem, aż takim poparciem, żeby przyciągał tłumy. Na szczęście nawet nasze media zorientowały się, że to co wolno w Polsce powiatowej, jest po prostu obciachem i przegięciem jeżeli chodzi o ocenę kampanii Wyborczej.

Widocznie nie bez powodu pogrzebano w życiorysach i okazało się, że małżonka wielkiego protagonisty wobec jedynie słusznej kandydatury miała wśród przodków osobę pochodzenia żydowskiego, jak również sam protagonista nie jest bez winy, albowiem jak się okazało należał do partii, którą trudno jest się pochwalić. W ten oto sposób doszło do wylania szamba i to w sposób tak parszywy i ohydny, że wszyscy którzy podnoszą kwestię pochodzenia członka rodziny, po prostu nie zasługują na przyznawanie im nawet podstawowych zdolności honorowych. Co można bowiem sądzić o ludziach zniżających się do takiej argumentacji? Jednakże dobrze się stało, że fakt ujrzał światło dzienne teraz, a nie po ewentualnym sukcesie pana Dudy, albowiem znowu było by że to spisek itd.

Jakoś trzeba przebrnąć przez te wybory, trzeba przyznać jak do tej pory nudne i niewiele wnoszące do dialogu publicznego w naszym kraju. Im bardziej jednak balon poparcia nadmuchanego dla jedynie słusznego kandydata będzie sobie parciał, tym większą nerwowość  dziwne ataki na protagonistę będą zdarzały się częściej.