Rosja ośmieszając NATO zmusza je do rozpadu lub zmiany paradygmatu

Działania, które obserwujemy od około pól roku w grze strategicznej na wschodzie Europy, a o ich inspirowanie można posądzać do pewnego stopnia Federację Rosyjską (Qui bono?) – zmuszają NATO do pogłębionej refleksji, której wynikiem może być rozkład Sojuszu lub zmiana paradygmatu jego post-zimnowojennego funkcjonowania.

25 lat od przemian w Europie Środkowej to wystarczająco dużo czasu, żeby stare arsenały zardzewiały, niegdyś groźni, wyszkoleni i uzbrojeni po żeby żołnierze byli dzisiaj brzuchatymi tatusiami lub nawet dziadkami, stara prawda się sprawdziła i na przykładzie NATO: nic bardziej nie rozbraja wojownika jak pokój.

Obecną siłą Sojuszu jest bardziej jego siła polityczna i możliwości oddziaływania soft power niż realne zdolności bojowe, które po wycofaniu się Amerykanów z przewodzenia akcjom zbrojnym są iluzoryczne i ograniczone do działania wojsk specjalnych nielicznych krajów, zdolnych do ich logistycznego dysponowania. Mało osób o tym pamięta, ale operacja na d Libią wyczerpała środki bojowe lotnictwa krajów w nią zaangażowanych, trzeba było pożyczać uzbrojenie od krajów je posiadających. To żałosne, ale niestety prawdziwe, tylko Francja, posiada autonomiczną koncepcję lotnictwa – to znaczy ma samolot i uzbrojenie własnej produkcji. Eurofighter Typhoon jeszcze dość długo musi być rozwijany głównie w kontekście uzbrojenia. W innych systemach uzbrojenia jest jeszcze gorzej. Rozkład polityki obronności nawet najbogatszych krajów jest po prostu porażający. Europa jest po prostu słaba, tak słaba, że nawet nasza niedoinwestowana i nieliczna armia – znacząco liczy się w europejskim potencjale.

Dla znacznej części członków, zwłaszcza tych na wschodniej flance NATO stało się oczywistym, że nie ma, co liczyć na pomoc NATO w przypadku poważniejszego konfliktu, ponieważ NATO – po prostu nie ma czym pomóc. Arsenały są puste a decyzja o wysłaniu żołnierzy to poważne ryzyko polityczne, które współcześnie rozpatruje się także na poziomie wymiany handlowej z krajem potencjalnym agresorem! Tak szanowni państwo! Doszło do tego, że Rosja embargiem na zakup serów, czy masła – jest w stanie zmusić poszczególne kraje NATO do grzecznego hamowania się! Ronald Reagan przewraca się w grobie!

Ludzie na zachodzie rozmiękczeni ideologią gender i poprawnością polityczną nie są w stanie nawet wyobrazić sobie, żeby ktoś chciał im zagrozić, przyjechać i zniszczyć ich domy, z wygodnymi kanapami, wielkimi lodówkami i olbrzymimi telewizorami LCD! Problemem nie jest to, że ktoś może zachodowi zagrozić, ale samo wyobrażenie sobie tego zagrożenia. Przy zręcznej propagandzie lokalnych rzeczników narodowych słuszności – w opinii krajów zachodu wina za problemy na wschodzie jest bardzo łatwa do przerzucenia na kraje Europy Środkowej. Proszę nie mieć żadnych złudzeń – powszechna świadomość tego, gdzie leży Ukraina jest mniej więcej taka, że leży gdzieś w Rosji, a przynajmniej leżała jak się chodziło do szkoły!

Nie ma dzisiaj takiej siły politycznej na zachodzie, która byłaby w stanie przełożyć tamtejszym społeczeństwom, że właśnie pojawia się strategiczna konieczność rzeczywistego opowiedzenia się w obronie potencjału, który tak niedawno przyłączyło się do struktur zachodnich. Uświadomienie korzyści, konsekwencji, bilansu kosztów – jest po prostu niemożliwe. Europejczycy bardziej interesują się sukienkami znanych celebrytek niż realiami. I nic się na to nie da poradzić w Warszawie, Pradze lub Wilnie!

USA skompromitowały swoją politykę wojenną awanturą w Iraku, dzisiaj nikt im nie wierzy w Europie, ani nie postrzega ich, jako mężów opatrznościowych, – ponieważ dla każdego analityka jest zrozumiałym, że to oni stoją w jakiejś mierze za awanturą na Ukrainie. No i oczywiście nie chodzi tam o Ukrainę, ale tylko i wyłącznie o takie skomplikowanie strategiczne żeby osłabić Euro, a Europa prędzej zapłaci cenę upokorzenia Europy wschodniej niż poświęcenia Euro dla amerykańskiego komfortu nieograniczonej podaży pustego zielonego pieniądza.

Zachód jest słaby, rachityczny i zachowuje się nie spójnie, ale taki właśnie dzisiaj jest – to nie jest Zachód zdolny do dyktowania warunków. Nikt na zachodzie nie ma najmniejszej ochoty nawet na te w istocie śmieszne sankcje. Jednakże zgodnie z doktryną szoku – w momencie przełamania, to znaczy mówiąc wprost – jak Doniecka Republika Ludowa i Ługańska Republika Ludowa przypadkiem oswobodziłyby spod władzy nacjonalistów Kijów a potem Lwów, to wówczas NATO mogłoby, a jest taki cień szans, zdobyć się na refleksję, albowiem jednak decydują jeszcze stare elity.

Jednakże nie miejmy złudzeń, do zmiany paradygmatu na konfrontacyjny długo jeszcze nie dojdzie, ponieważ kto miałby w NATO za tym lobbować? Kto miałby namówić wszystkie kraje do zwiększenia wydatków na obronę do np. 5% PKB? Tak długo, jak długo nie będzie odczuwalne realne zagrożenie na zachodzie, tak długo nic poważnego nie będzie możliwe… a potem będzie za późno. Na dzień dzisiejszy o wiele bardziej prawdopodobny jest rozpad Sojuszu niż zmiana jego paradygmatu.

Rosyjskie tłumaczenie tekstu [tutaj]

Tags: ameryka, decydują jeszcze stare elity, Doniecka Republika Ludowa, elity Sojuszu, Eurofighter Typhoon, Francuskie samoloty, kraje zachodnie, Ługańska Republika Ludowa, nakłady na obronność, nato, ośmieszając, polska, rosja, Rosja ośmieszając NATO zmusza je do rozpadu lub zmiany paradygmatu, rozpad NATO, słabość elit, usa, Wojskowość, Zachodnia Europa, zmiana paradygmatu NATO, zmusza je do