- Ekonomia
Euroazjatycka Unia Gospodarcza – strategiczna przyszłość w partnerstwie Azji i Europy
- By krakauer
- |
- 29 maja 2014
- |
- 2 minuty czytania
Materiał wideo: Церемония подписания Договора о Евразийском экономическом союзе (Ceremonia podpisania traktatu). 29 мая 2014 года Астана. Źródło: пресс-службы Президента России kremlin.ru. Wszelkie prawa zastrzeżone. W celu oglądania filmu prosimy wybrać SD – dla połączeń o ograniczonym transferze danych lub HD – dla połączeń bez limitu transferu danych. Linki do pobrania: HD .mp4 (540.0 MB) .mp4 (223.6 MB).
***
Prezydent Rosji pan Władimir Putin, Prezydent Białorusi pan Aleksander Łukaszenka i Prezydent Kazachstanu pan Nursułtan Nazarbajew podpisali wczoraj w stolicy Kazachstanu Astanie traktat o utworzeniu Eurazjatyckiej Unii Gospodarczej. Podpisanie traktatu miało miejsce na uroczystym posiedzeniu Najwyższej Eurazjatyckiej Rady Gospodarczej, pełniącej funkcję kierowniczego organu funkcjonującej z sukcesami Unii Celnej i Jednolitego Obszaru Gospodarczego. Unia powstanie 1 stycznia 2015 roku z przekształcenia istniejących struktur Unii Celnej i Jednolitego Obszaru Gospodarczego. Z założenia Unia będzie otwarta na przystąpienie kolejnych krajów, wstępnie swój akces zgłosiły już Armenia i Kirgistan. Wielkie nadzieje wiąże się – pomimo dramatycznych okoliczności z Ukrainą, dla której zgodnie z deklaracjami liderów w Unii czeka miejsce.
Idea współpracy jest bardzo praktyczna, patrząc porównawczo – zachodnimi standardami odniesień – w znacznej mierze stanowi funkcjonalne rozwinięcie idei współpracy gospodarczej krajów NAFTA i Unii Europejskiej, jednakże bez zbędnego “globalistycznego zadęcia” jak w pierwszym przypadku lub rozważania o “wartościach bez wartości” jak w drugim. W wielkim uproszczeniu, ale zarazem oddając sedno sprawy – we współpracy krajów Europy i Azji ma chodzić o zarabianie pieniędzy. O wartość dodaną wynikającą z synergii gospodarek pozbawionych sztucznych i niepotrzebnych kordonów celnych i kłopotów związanych z wszelkiego typu barierami administracyjnymi.
W traktacie „Договор о Евразийском экономическом союзе” [tekst w j. ros. tutaj] kraje podpisujące zobowiązały się do zapewnienia swobodnego przepływ towarów, usług, kapitałów i siły roboczej oraz uzgadniania polityk w kluczowych sektorach gospodarki – energetyce, przemyśle, rolnictwie i transporcie. W ten sposób Rosja, Białoruś i Kazachstan będą prowadzić jednolitą politykę makroekonomiczną, a także antymonopolową, walutową i finansową. Co jest bardzo ważne, partnerzy nie mają intencji wprowadzenia wspólnej waluty, – ale ta kwestia byłą jedną z najczęściej poruszanych przez rosyjskojęzycznych analityków i i dziennikarzy w licznych publikacjach i dyskusjach przed podpisaniem traktatu.
W ten sposób Unia, to będzie coś więcej niż zwykła wspólnota wolnego handlu, błędy modelu europejskiego są zbyt widoczne, żeby ktokolwiek z myślących miał je popełniać na ślepo i bez refleksji. Co więcej, nie będzie to ZSRR-bis, jak nową płaszczyznę współpracy określiły ziejące wściekłością niektóre media polskojęzyczne i ich zachodni mocodawcy.
Powodem, dla którego Zachód tak bardzo milczy lub dystansuje się od Unii jest zakończenie stanu nieustalonego, jeżeli chodzi o rozgrywanie przestrzeni pomiędzy Chinami a Europą. Wolne państwa zdecydowały się na rozwiązanie, które wspiera każdego z uczestników – potencjałami innych państw sygnatariuszy, dzięki czemu w wyniku synergii będzie możliwe bardziej efektywne konkurowanie i korespondowanie z Chinami i Europą. Przy czym, nowa Unia jako zwornik tych dwóch systemów ma fantastyczne możliwości pod względem transportu towarów, przez co – może stanowić istotny element w kwestii obniżania kosztów wzajemnych relacji wszystkich trzech globalnych graczy.
W praktyce oznacza to stałe geostrategiczne wzmacnianie pozycji Federacji Rosyjskiej i innych krajów Unii z nią współpracujących w kolejnych latach jej trwania i funkcjonowania w układzie powiązań globalnych. Klasyczny efekt kuli śniegowej. Dlatego, dla partnerów i partnerów zewnętrznych bardzo ważne jest, że zasady, na jakich będzie opierać się Unia, mają być tożsame z zasadami, na jakich funkcjonuje Światowa Organizacja Handlu. Zapewniał o tym osobiście zebranych – pan Władimir Putin – prezydent Federacji Rosyjskiej.
Patrząc na ten projekt z naszej perspektywy – niesłychanie ważne są potencjalnie przewidywane przez analityków koncepcje transportowe, które zakładają możliwość tranzytu przez terytorium Unii, w sposób konkurencyjny nie tylko dla transportu morskiego między Daleką Azją a Europą, ale przede wszystkim zakładają nową, jakość dla globalnej logistyki. Możliwości będą naprawdę nieograniczone, zwłaszcza z perspektywy Europy uzależnionej od importu z Unii Euroazjatyckiej surowców strategicznych a z Chin produktów przemysłowych. Współpraca w zakresie tranzytu może znacząco obniżyć koszty ogólne transportu, a przez to koszty finalne produktów i usług.
Aspekt polityczny utworzenia Unii jest oczywisty i stanowi dopiero ciekawy temat (jego wymiar jest wielowektorowy), jednakże jego rozwijanie jest dopiero kwestią przyszłości. Z traktatu w trakcie negocjacji „kilka kwestii wypadło”, czym Unia została pozbawiona pewnych rozwiązań upraszczających polityczną integrację i wspólne zarządzanie, jednakże liczy się, jako ważny krok w integracji tego kluczowego i największego na świecie obszaru. Sam ciężar polityczny podpisanego traktatu jest wystarczający dla jego rozwijania, co z pewnością nastąpi z czasem.
Na tą chwilę jest to adekwatna odpowiedź dla europejsko-amerykańskich rozmów o wolnym handlu, znacząco wykraczająca swoją wizją poza wcześniejsze ramy współpracy.
***
Źródło: [Materiał wideo, zdjęcie oraz informacje] The Presidential Press and Information Office – kremlin.ru – пресс-службы Президента России [j. ang. tutaj] [j. ros. tutaj]. Tekst traktatu: Официальный Интернет-ресурс Министерства экономического развития Российской Федерации – [tutaj]. Uwaga zasady wykorzystania materiałów i treści źródłowych – “Copyrights” [j. ang. tutaj] – “Об использовании информации сайта” [j.ros tutaj].